Uczniowie usłyszeli i zaczęli towarzyszyć Jezusowi.
ekusan – usłyszeli
ekoluthesan – zaczęli towarzyszyć
Słuchanie i towarzyszenie są nierozłączne – to, co słyszymy, porusza nas i zaczyna żyć w nas, skłania do wyruszenia w drogę, gdy jesteśmy pociągani tym co usłyszymy. To, co słyszane wyrzuca nas niejako z naszego status quo. Otwiera na doświadczenie innego, na bycie z nim, dzielenie jego uczuć, podążanie za tym, co nam komunikuje sobą.
Towarzyszenie pozwala nam na bycie blisko, tworzenie przestrzeni rozmowy, wymiany.
Słuchanie i towarzyszenie to postawy , które umacniają się nawzajem i tworzą styl bycia uczniem Jezusa, umożliwiają wzajemne poznanie i budowanie wspólnoty.