Przypatrzywszy się mu Jezus powiedział ty nazywany będziesz Kefas.
(J 1,42)
Emblepo – spojrzeć, zwrócić wzrok,
spojrzeć umysłem, rozważyć
Jezus ma w sobie wielką uważność, w swoim spojrzeniu jest przenikliwy – dostrzega w Szymonie właśnie to, co może stać się punktem oparcia w budowaniu wspólnoty uczniów i w przybliżaniu królestwa. Widzi go w całym jego potencjale, autonomii, dynamizmie, a jednocześnie dostrzega, że pozwolił się przyprowadzić do Niego. Widzi, że jest samodzielny, ma inicjatywę, ale również poddaje się i podąża za bratem. Rozpoznając że może stać się oparciem dla innych, nazywa go Kefasem – Skałą. Jego bycie skałą będzie polegać na tym, że poprowadzi innych i jednocześnie da się prowadzić.
Zmartwychwstały Jezus umocni go swoją miłością w obu tych aspektach:
Paś owce moje, paś baranki… wyciągniesz ręce a inny cię opasze i poprowadzi...
(J 21, 15-19)
Pozostanie Kefasem – Skałą, choć skruszoną i stworzoną na nowo, ponieważ nawet wówczas, gdy się zagubił i zaparł się Jezusa, poprzez to spojrzenie, które wpisało się w niego głęboko, dał się odnaleźć i
gorzko zapłakał.
(ŁK 22, 60-61)