MIŁOŚĆ JAK WICHER
Zrodzony z Ducha
gennao – narodzić się, być zrodzonym,
powodować, wywoływać,
przekonywać do swojego sposobu życia,
nawracać
Życie otrzymujemy jako dar, jesteśmy zrodzeni przez kogoś – to nadaje nam tożsamość. Dlatego tak ważne były genealogie – opowieści o zrodzeniu przez ojca, dziadka, pradziadka…aż do początków, do pierwszego człowieka, którego życie wypłynęło ze źródła istnienia – Boga. Dlatego życie jest święte, trzeba je umiłować, pielęgnować i przekazać dalej. To wiedział Nikodem, rozmawiający z Jezusem. Ale Jezus mówi mu o innym narodzeniu, dzięki któremu mamy inną tożsamość i doświadczamy innego życia – nazywa to królestwem Boga. To narodzenie z góry (anothen). Takie narodzenie sprawia w nas Duch, nie jest ono prostym powtarzaniem procesów ludzkich, chodzeniem znaną już drogą – wejściem drugi raz do łona matki, aby zostać zrodzonym cieleśnie (J. 3,4) i pozostać w logice ciała.
Jest to raczej wrzucenie w miłość, w tajemnicę, która jest jak wicher – jej początku nie znamy, ona nas porywa i prowadzi. Gdy podążamy za jej głosem, idziemy bezpiecznie, osiągamy cel naszego życia, uwolnieni od bezcelowości sprawianej przez grzech (hamartia). Znakiem tajemnicy jest woda, nasz chrzest, zanurzający w Jezusa Chrystusa, w miłość Ojca, czyniący nas Jego synami i córkami. To jest nasza tożsamość, a życiem jest więź z Nim.
Każdy zrodzony z Boga grzechu nie czyni, bo nasienie Jego w nim pozostaje. I nie może grzeszyć, bo z Boga zrodzony jest.
Każdy miłujący z Boga zrodzony jest i zna Boga (J. 1. 4,7)