ŁASKA – BLISKOŚĆ – ŚWIĘTA MIĘKKOŚĆ
Ty jesteś Święty Boga
hagios- święta lub najświętsza rzecz,
– o ludziach, którzy zostali przeznaczeni
na własność dla Boga
W Jezusie dotyka nas świętość Boga, Jego niepojęta bliskość, ale czyni to w przestrzeni naszej wolności – daje nam tę wolność, byśmy mogli Go przyjąć takim, jakim naprawdę jest. Jego świętość nie jest na naszą miarę, ona nas przerasta, jest nie do ogarnięcia ludzkim umysłem i sercem. Wymaga wiary, aby pójść za Nim do końca i nie wycofać się, gdy przestajemy rozumieć Jego Słowo, Jego miłość. Jesteśmy cieleśni, a Jego Słowa są duchem i życiem (J 6,63).
Ważne, abyśmy wobec samych siebie byli bardzo uczciwi, nie zatrzymywali się na powierzchownym rozumieniu Słowa i miłości Jezusa, ale wierzyli i wewnętrznie poznawali, doświadczali w sobie Jego świętości (J 6, 69). Tego, że jesteśmy grzeszni – a gdzie zaobfitował grzech, aż nazbyt zaobfitowała łaska (Rz 8, 20). Tylko łaska daje nam udział w miłości, którą jesteśmy kochani, w świętości Tego, który nas kocha. Jeśli serce przyjmuje łaskę i poddaje się, staje się miękkie, oczyszczone, rozgrzane, inaczej pozostaje twarde i swoją twardość przypisuje Słowu: twarde jest słowo to (J 6, 59). Wtedy – nawet jako wybrani, pozostaniemy oszczercą (J 6, 70), rozbijemy się jak o skałę, o twardość naszego serca.
Poprzez Pana naszego Jezusa Pomazańca, zbliżyliśmy się dzięki wierze do łaski i chwalimy się z powodu nadziei chwały Boga… i chełpimy się w utrapieniach, wiedząc, że utrapienie wytrwałość sprawia, zaś wytrwałość wypróbowanie, zaś wypróbowanie nadzieję, zaś nadzieja nie zawstydza, bo miłość Boga jest wylana w sercach naszych poprzez Ducha Świętego danego nam.