BURZY I ODBUDOWUJE
Zburzcie przybytek ten i w trzy dni podniosę go
egeiro – wzbudzić, spowodować powstanie,
sprawić, że się ukaże,
przywołać umarłych do życia,
wznosić, stawiać
To, co najdroższe, budzi najżywsze uczucia – porusza do działania, do walki, ochrony, troski.
Jezus w świątyni wywraca porządek, jaki wprowadzili ludzie wierzący, ponieważ nie wyraża już istoty więzi z Ojcem. Chce przypomnieć, że Ojciec jest najważniejszy, Jego obecność wypełnia i czyni domem to miejsce. Ojciec przyjmuje, przygarnia, daje swoją miłość zupełnie za darmo. Nie zarabiamy na nią, nie targujemy się o nią, nie możemy na nią zasłużyć, bo ona po prostu jest i nas ogarnia. Wszystko, co potrzebne, już jest i możemy to wziąć, wejść w spotkanie, przymierze, celebrować je. Jezus z pasją uwalnia nas od karykaturalnego obrazu Boga, kultu Boga i odbudowuje w nas pierwotną przestrzeń domu. Ojciec uobecnia się w Nim. Czyni to nie poprzez handel i zapłatę, ale poprzez stratę, poprzez dar swojego życia, ciała, serca. To właśnie zobaczymy w tajemnicy Paschy Jezusa – Jego Ciało będzie zdruzgotane, Jego Serce przebite, rozlewające miłość bezmierną, darmową, nieskończoną.
Jezus mówi o tym wielokrotnie, ponieważ nas zna, wie, co jest w człowieku (J. 2, 24-25) i jak długą drogę trzeba nam przejść, aby oswoić się z Jego Duchem, z Jego sposobem zbawiania. Upadamy często w nasze błędne rozumienie i dlatego również w nas będzie ono burzone i wzniesione na nowo (egeiro). Tak właśnie działa w nas łaska chrztu świętego, daje nam prawdziwe życie w Nim, prawdziwym Bogu.
Daliśmy się pogrzebać razem z Nim poprzez zanurzenie w śmierć, aby jak właśnie obudzony został (egerthe) Chrystus z martwych dla chwały Ojca, tak i my w nowości życia zacznijmy chodzić.